WHAT LUTHER DID NOT KNOW HOW TO SEE

Today is Christmas Eve bagpipe tambourine night because Jesus was born. He is the true God. I see my weapons immersed in the life of a character who always fascinated me: Martin Luther. I have lived in England, a largely Protestant country where I met characters of much better moral character than in Catholic Spain, and I understand some aspects of Lutheran morality: its rejection of pomp and pageantry. Advocating a non-frills Christianity He wanted dry stick churches without altars without saints in the niche and especially in his acrimony against the papacy.

  In view of the way things are going in the Catholic Church led by Bergoglio, I think he is right. As an intriguing politician and demolisher of tradition, the current pontiff closely resembles the popes of Rome at the time of this rebellious Augustinian who became a rebel in spite of him: Leo X and Clement VII were two warlords. The latter pontificated in 1527 when the Sack of Rome.

Some Spanish soldiers mockingly crowned Martin Luther Pope in St. Peter's Basilica. However, Hadrian VI, the famous Hadrian of Utrecht, who was also German, like Emperor Charles V, were lenient and tolerant of his ideas, ideas that set fire to Christianity and Europe ceased to be what it had been.

He did not understand the art, the marvelous cathedrals and the eagerness that the Church had to build the city of God. Being an Augustinian he did not understand his patron saint, the Bishop of Hippo, nor the Greeks.

  His formula was based on bare handwriting. He was a fundamentalist who, an enemy of war and advocating peace, caused the warlike era with which the modern age began with the Flanders wars, the papacy, Francisco I and Enrique VIII.

He didn't miss his theory about indulgences, relics, pilgrimages and sacraments, transubstantiation, pilgrimages. He disregarded a Christianity that was connected to the ancient syncretistic and pre-Christian mythology that Christ, the Christ he loved so much, came to redeem.

The trees, as I say, did not let him see the forest. he is a grim character full of contradictions: ascetic and drinker who, with his theory on Justification by faith, became a libertine. He did not err in his recommendation on the abolition of celibacy (he married a former Augustinian nun Catalina Bora with whom he had six children) he proclaimed himself meek of heart and ended up being violent.

Fighting with his friends like Melachton, the former Swiss friar Zwingli with whom he had epoch-making fights when Zwingli laughed at his theology about the Supper, throwing Martin in the face: "Lutherans want to eat God and drink his blood, you are cannibalistic, diabolical slander. With Erasmus of Rotterdam he collided. because he said that he was a sybarite, a humanist, and thanks to Erasmus he was able to translate the Greek gospel into German. Friendships broke off and the Flemish humanist renounced Luther's exhortation to renounce his vows (Erasmus was also a friar) and stayed in the Catholic Church.

Luther has made me love orthodoxy. I prefer the faith of the coalman. Don't touch it anymore, that's how the rose is and I call myself an altana under the sentence of Thomas Aquinas "credo quia absurdum".

All reforms end badly. Saturn devours his children; It happened with the English schism of Henry VIII and his cruelties that made him Bluebeard. Or the revolutionaries of the Vendome in 1789. Don't touch it anymore. Credo quia absurdum.

The temporal king and the spiritual king, the Vatican with this Pontiff has more of the first than the second, but the popes come and go. His thing is to pass and many of them forget the proclamation that they have to hear at his pontifical coronation. Pater sancte sic transit gloria mundi. Thus passes the glory of the world.

  Our thing is to spend something in which this Christmas Eve Bergoglio and all his lackeys from COPE must be military. They have set aside the great mystical theory between substance and accident. The parents come and go. They are the accident.

Christ is the substance, he is in history. I agree with the German heresiarch on that. His word will not pass away. But Luther had plenty of debating enthusiasm and he lacked the humility of the Christian who is plunged into a sea of unknowns and clings to the table of faith to save himself from shipwreck.

Nor do I condemn Luther or excommunicate him. I think he acted in good faith, but he lacked perspective and self-criticism. There are very arrogant priests who believe they are in possession of the truth. When Luther nailed his 95th Theses to the doors of Wittenberg Cathedral, he had drunk too much. His biographers say that he used to drink and a lot of beer passed through his palate. Blow and march because today is Christmas Eve.

12/24/2022

 CE QUE LUTHER NE SAVAIT PAS VOIR

Aujourd'hui, c'est la nuit de tambourin de cornemuse de la veille de Noël parce que Jésus est né. Il est le vrai Dieu. Je vois mes armes plongées dans la vie d'un personnage qui m'a toujours fasciné : Martin Luther. J'ai vécu en Angleterre, un pays majoritairement protestant où j'ai rencontré des personnages d'un caractère moral bien meilleur que dans l'Espagne catholique, et je comprends certains aspects de la morale luthérienne : son rejet de la pompe et de l'apparat. Prônant un christianisme sans fioritures Il voulait des églises en bâton sec sans autels sans saints dans la niche et surtout dans son acrimonie contre la papauté.

  Au vu de la tournure que prennent les choses dans l'Église catholique dirigée par Bergoglio, je pense qu'il a raison. Homme politique intrigant et démolisseur de tradition, l'actuel pontife ressemble beaucoup aux papes de Rome au temps de cet augustin insoumis devenu rebelle malgré lui : Léon X et Clément VII étaient deux chefs de guerre. Ce dernier pontifie en 1527 lors du sac de Rome.

Certains soldats espagnols ont couronné le pape Martin Luther par moquerie dans la basilique Saint-Pierre. Cependant, Hadrien VI, le célèbre Hadrien d'Utrecht, qui était aussi allemand, comme l'empereur Charles V, était indulgent et tolérant avec ses idées, des idées qui ont enflammé la chrétienté et l'Europe a cessé d'être ce qu'elle était.

Il ne comprenait pas l'art, les merveilleuses cathédrales et l'empressement que l'Église avait à construire la cité de Dieu. Étant augustinien, il ne comprenait ni son patron, l'évêque d'Hippone, ni les Grecs.

  Sa formule était basée sur l'écriture concise. C'était un fondamentaliste qui, ennemi de la guerre et partisan de la paix, a provoqué l'ère guerrière avec laquelle l'ère moderne a commencé avec les guerres des Flandres, la papauté, Francisco I et Enrique VIII.

Il ne s'est pas trompé dans sa théorie sur les indulgences, les reliques, les pèlerinages et les sacrements, la transsubstantiation, les pèlerinages. Il a ignoré un christianisme lié à l'ancienne mythologie syncrétiste et préchrétienne que le Christ, le Christ qu'il aimait tant, est venu racheter.

Les arbres, comme je dis, ne lui laissaient pas voir la forêt. C'est un personnage sinistre plein de contradictions : un ascète et un buveur qui, avec sa théorie sur la justification par la foi, est devenu un libertin. Il ne s'est pas trompé dans sa recommandation sur l'abolition du célibat (il a épousé une ancienne religieuse augustinienne Catalina Bora avec qui il a eu six enfants) il s'est proclamé doux de cœur et a fini par être violent.

Se battant avec ses amis comme Melachton, l'ancien frère suisse Zwingli avec qui il a eu des combats qui ont fait époque quand Zwingli s'est moqué de sa théologie sur la Cène, jetant Martin au visage : "Les luthériens veulent manger Dieu et boire son sang, tu es cannibale , calomnie diabolique. Avec Érasme de Rotterdam, il se heurte. parce qu'il se disait connaisseur, humaniste, et grâce à Erasme il a pu traduire l'évangile grec en allemand. Les amitiés se sont rompues et l'humaniste flamand a renoncé à l'exhortation de Luther à renoncer à ses vœux (Erasme était aussi un frère) et est resté dans l'Église catholique.

Luther m'a fait aimer l'orthodoxie. Je préfère la foi du charbonnier. N'y touchez plus, c'est comme ça la rose et je me qualifie d'altana selon la phrase de Thomas d'Aquin "credo quia absurdum".

Toutes les réformes finissent mal. Saturne dévore ses enfants ; C'est arrivé avec le schisme anglais d'Henri VIII et ses cruautés qui ont fait de lui Barbe Bleue. Ou les révolutionnaires de Vendôme en 1789. N'y touchez plus. Credo quia absurdum.

Le roi temporel et le roi spirituel, le Vatican avec ce Pontife a plus du premier que du second, mais les papes vont et viennent. Leur truc est de passer et beaucoup d'entre eux oublient la proclamation qu'ils doivent entendre à leur couronnement pontifical. Pater sancte sic transit gloria mundi. Ainsi passe la gloire du monde.

  Notre truc est de passer quelque chose dans lequel ce réveillon de Noël Bergoglio et tous ses laquais du COPE doivent être militaires. Ils ont mis de côté la grande théorie mystique entre la substance et l'accident. Les parents vont et viennent. Ils sont l'accident.

Le Christ est la substance, il est dans l'histoire. Je suis d'accord avec l'hérésiarque allemand sur ce point. Sa parole ne passera pas. Mais Luther avait beaucoup d'enthousiasme à débattre et il lui manquait l'humilité du chrétien qui est plongé dans une mer d'inconnues et s'accroche à la table de la foi pour se sauver du naufrage.

Je ne condamne ni Luther ni ne l'excommunie. Je pense qu'il était de bonne foi, mais il manquait de recul et d'autocritique. Il y a des prêtres très arrogants qui croient détenir la vérité. Quand Luther a cloué ses 95 thèses sur les portes de la cathédrale de Wittenberg, il avait trop bu. Ses biographes disent qu'il a frappé à la fourchette et que beaucoup de bière a traversé son palais. Soufflez et marchez car c'est aujourd'hui la veille de Noël.

24/12/2022

 WAS LUTHER NICHT SEHEN WUSSTE

Heute ist Heiligabend Dudelsack-Tamburin-Nacht, weil Jesus geboren wurde. Er ist der wahre Gott. Ich sehe meine Waffen eingetaucht in das Leben einer Figur, die mich schon immer fasziniert hat: Martin Luther. Ich habe in England gelebt, einem weitgehend protestantischen Land, wo ich Persönlichkeiten mit viel besserem moralischen Charakter begegnet bin als im katholischen Spanien, und ich verstehe einige Aspekte der lutherischen Moral: ihre Ablehnung von Pomp und Prunk. Eintreten für ein schnörkelloses Christentum Er wollte trockene Stockkirchen ohne Altäre ohne Heiligen in der Nische und vor allem in seiner Schärfe gegen das Papsttum.

  Angesichts dessen, wie es in der von Bergoglio geleiteten katholischen Kirche läuft, gebe ich ihm recht. Als faszinierender Politiker und Traditionszerstörer ähnelt der jetzige Papst den Päpsten Roms zur Zeit dieses rebellischen Augustiners, der gegen seinen Willen zum Rebellen wurde: Leo X. und Clemens VII. waren zwei Kriegsherren. Letzterer predigte 1527 bei der Plünderung Roms.

Einige spanische Soldaten krönten Martin Luther im Petersdom spöttisch zum Papst. Aber Hadrian VI., der berühmte Hadrian von Utrecht, der auch Deutscher war, wie Kaiser Karl V., war mit seinen Ideen nachsichtig und tolerant, Ideen, die die Christenheit in Brand setzten und Europa aufhörten zu sein, was es einmal war.

Er verstand die Kunst, die wunderbaren Kathedralen und den Eifer nicht, den die Kirche hatte, um die Stadt Gottes zu bauen. Als Augustiner verstand er weder seinen Gönner, den Bischof von Hippo, noch die Griechen.

  Seine Formel basierte auf der prägnanten Schrift. Er war ein Fundamentalist, der als Kriegsfeind und Friedensverfechter mit den Flandernkriegen, dem Papsttum, Francisco I. und Enrique VIII. die kriegerische Ära verursachte, mit der die Moderne begann.

Er hat sich nicht geirrt mit seiner Theorie über Ablässe, Reliquien, Wallfahrten und Sakramente, Wandlung, Wallfahrten. Er missachtete ein Christentum, das mit der alten synkretistischen und vorchristlichen Mythologie verbunden war, dass Christus, der Christus, den er so sehr liebte, zu erlösen kam.

Die Bäume ließen ihn, wie gesagt, den Wald nicht sehen. Er ist ein grimmiger Charakter voller Widersprüche: ein Asket und Trinker, der mit seiner Theorie der Rechtfertigung aus dem Glauben zum Wüstling wurde. Mit seiner Empfehlung zur Abschaffung des Zölibats (er heiratete die ehemalige Augustinerin Catalina Bora, mit der er sechs Kinder hatte) lag er nicht falsch, er erklärte sich für sanftmütig und wurde schließlich gewalttätig.

Streit mit seinen Freunden wie Melachton, dem ehemaligen Schweizer Mönch Zwingli, mit dem er epochemachende Kämpfe hatte, als Zwingli über seine Abendmahlstheologie lachte, Martin ins Gesicht warf: „Lutheraner wollen Gott essen und sein Blut trinken, ihr seid Kannibalisten , teuflische Verleumdung. Mit Erasmus von Rotterdam kollidierte er. weil er sagte, er sei ein Kenner, ein Humanist, und dank Erasmus könne er das griechische Evangelium ins Deutsche übersetzen. Freundschaften brachen ab und der flämische Humanist widerrief Luthers Mahnung, seine Gelübde aufzugeben (Erasmus war auch Mönch) und blieb in der katholischen Kirche.

Luther hat mich dazu gebracht, die Orthodoxie zu lieben. Ich bevorzuge den Glauben des Kohlenmanns. Nicht mehr anfassen, so ist die Rose und ich bezeichne mich als altana unter dem Satz des Thomas von Aquin „credo quia absurdum“.

Alle Reformen enden schlecht. Saturn verschlingt seine Kinder; Es geschah mit dem englischen Schisma von Heinrich VIII. und seinen Grausamkeiten, die ihn zu Blaubart machten. Oder die Revolutionäre der Vendome im Jahr 1789. Rühr es nicht mehr an. Credo quia absurdum.

Der weltliche König und der geistliche König, der Vatikan mit diesem Papst hat mehr vom ersten als vom zweiten, aber die Päpste kommen und gehen. Ihre Sache ist das Passieren und viele von ihnen vergessen die Proklamation, die sie bei ihrer päpstlichen Krönung hören müssen. Pater sancte sic transit gloria mundi. So vergeht die Herrlichkeit der Welt.

  Unser Ding ist es, etwas zu verbringen, in dem Bergoglio und all seine Lakaien von COPE an Heiligabend militärisch sein müssen. Sie haben die große mystische Theorie zwischen Substanz und Akzidens beiseite gelegt. Die Eltern kommen und gehen. Sie sind der Unfall.

Christus ist die Substanz, er ist in der Geschichte. Darin stimme ich mit dem deutschen Häresiarchen überein. Sein Wort wird nicht vergehen. Aber Luther hatte viel Debattierbegeisterung und ihm fehlte die Demut des Christen, der in ein Meer von Unbekannten gestürzt wird und sich an den Tisch des Glaubens klammert, um sich vor dem Schiffbruch zu retten.

Ich verurteile Luther auch nicht und exkommuniziere ihn nicht. Ich denke, er hat in gutem Glauben gehandelt, aber es fehlte ihm an Perspektive und Selbstkritik. Es gibt sehr arrogante Priester, die glauben, im Besitz der Wahrheit zu sein. Als Luther seine 95 Thesen an die Tür des Wittenberger Doms nagelte, hatte er zu viel getrunken. Seine Biographen sagen, dass er die Gabel getroffen hat und viel Bier durch seinen Gaumen gelaufen ist. Puste und marschiere, denn heute ist Heiligabend.

24.12.2022

 VAD LUTHER INTE VISSTE HUR MAN SE

Idag är det julaftons säckpipa tamburnatt för Jesus föddes. Han är den sanne Guden. Jag ser mina vapen nedsänkta i livet av en karaktär som alltid fascinerat mig: Martin Luther. Jag har bott i England, ett till stor del protestantiskt land där jag träffade karaktärer av mycket bättre moralisk karaktär än i det katolska Spanien, och jag förstår vissa aspekter av luthersk moral: dess avvisande av pompa och ståt. Förespråkar en kristendom utan krusiduller Han ville ha torra pinnkyrkor utan altare utan helgon i nischen och särskilt i sin elände mot påvedömet.

  Med tanke på hur det går i den katolska kyrkan som leds av Bergoglio tror jag att han har rätt. Som en spännande politiker och traditionsnedbrytare liknar den nuvarande påven mycket påven i Rom vid tiden för denne rebelliska augustiner som blev rebell trots sig själv: Leo X och Clement VII var två krigsherrar. Den senare pontificerades 1527 när Rom plundrades.

Några spanska soldater krönte hånfullt Martin Luther påven i Peterskyrkan. Men Hadrianus VI, den berömde Hadrianus av Utrecht, som också var tysk, liksom kejsar Karl V, var mild och tolerant med sina idéer, idéer som satte kristenheten i brand och Europa upphörde att vara vad det varit.

Han förstod inte konsten, de underbara katedralerna och den iver som kyrkan hade att bygga Guds stad. Eftersom han var augustiner förstod han inte sin beskyddare, biskopen av flodhästen, och inte heller grekerna.

  Dess formel baserades på den kortfattade skriften. Han var en fundamentalist som, en fiende till kriget och som förespråkade fred, orsakade den krigiska era med vilken den moderna tiden började med Flandernkrigen, påvedömet, Francisco I och Enrique VIII.

Han hade inte fel i sin teori om avlat, reliker, pilgrimsfärder och sakrament, transsubstantiation, pilgrimsfärder. Han ignorerade en kristendom som var kopplad till den uråldriga synkretistiska och förkristna mytologin som Kristus, den Kristus han älskade så mycket, kom för att förlösa.

Träden, som jag säger, lät honom inte se skogen. Han är en bister karaktär full av motsägelser: en asket och en drinkare som med sin teori om rättfärdiggörelse genom tro blev en libertin. Han hade inte fel i sin rekommendation om avskaffandet av celibatet (han gifte sig med en före detta augustinernunna Catalina Bora som han fick sex barn med) han utropade sig själv som ödmjuk i hjärtat och slutade med att bli våldsam.

Slåss med sina vänner som Melachton, den före detta schweizerbroren Zwingli som han hade epokgörande slagsmål med när Zwingli skrattade åt hans teologi om nattvarden och kastade Martin i ansiktet: "Lutheraner vill äta Gud och dricka hans blod, du är kannibalistisk , djävulskt förtal. Med Erasmus av Rotterdam kolliderade han. eftersom han sa att han var en kännare, en humanist, och tack vare Erasmus kunde han översätta det grekiska evangeliet till tyska. Vänskapen bröts och den flamländska humanisten avsade sig Luthers uppmaning att avsäga sig sina löften (Erasmus var också en munk) och stannade i den katolska kyrkan.

Luther har fått mig att älska ortodoxi. Jag föredrar kolmannens tro. Rör den inte längre, det är så rosen är och jag kallar mig en altana under Thomas Aquinos mening "credo quia absurdum".

Alla reformer slutar illa. Saturnus slukar sina barn; Det hände med Henrik VIII:s engelska schism och hans grymheter som gjorde honom till blåskägg. Eller revolutionärerna i Vendome 1789. Rör det inte längre. Credo quia absurdum.

Den timlige kungen och den andlige kungen, Vatikanen med denne påven har mer av den första än den andra, men påvarna kommer och går. Deras sak är att passera och många av dem glömmer tillkännagivandet som de måste höra vid sin påvliga kröning. Pater sancte sic transit gloria mundi. Så passerar världens härlighet.

  Vår grej är att spendera något där denna julafton Bergoglio och alla hans lakejer från COPE måste vara militära. De har lagt åt sidan den stora mystiska teorin mellan substans och olycka. Föräldrarna kommer och går. De är olyckan.

Kristus är substansen, han finns i historien. Jag håller med den tyska härskaren om det. Hans ord kommer inte att passera. Men Luther hade gott om debattentusiasm och han saknade ödmjukheten hos den kristne som kastas ut i ett hav av okända och klamrar sig fast vid trons bord för att rädda sig själv från skeppsbrott.

Inte heller fördömer jag Luther eller bannlyser honom. Jag tror att han handlade i god tro, men han saknade perspektiv och självkritik. Det finns mycket arroganta präster som tror att de är i besittning av sanningen. När Luther spikade upp sina 95 teser på dörrarna till katedralen i Wittenberg hade han druckit för mycket. Hans biografer säger att han slog gaffeln och att mycket öl passerade genom hans gom. Blås och marschera för idag är det julafton.

2022-12-24

 היום הוא ליל טמבורין של חלילית ערב חג המולד כי ישו נולד. הוא האל האמיתי. אני רואה את כלי הנשק שלי שקועים בחייה של דמות שתמיד ריתקה אותי: מרטין לותר. חייתי באנגליה, מדינה פרוטסטנטית ברובה שבה פגשתי דמויות בעלות אופי מוסרי טוב בהרבה מאשר בספרד הקתולית, ואני מבין כמה היבטים של המוסר הלותרני: דחייתו של הפאר והתחרות. דוגל בנצרות ללא סלסולים הוא רצה כנסיות מקל יבש ללא מזבחות ללא קדושים בנישה ובמיוחד בחריפותו נגד האפיפיור.

  לאור הדרך בה מתנהלים הדברים בכנסייה הקתולית בראשות ברגוליו, אני חושב שהוא צודק. כפוליטיקאי מסקרן והורס מסורת, האפיפיור הנוכחי דומה מאוד לאפיפיורי רומא בזמנו של אוגוסטיניאן מרדן זה שהפך למורד למרות עצמו: ליאו העשירי וקלמנט השביעי היו שני אדוני מלחמה. זה האחרון עלה ב-1527 כששק רומא.

כמה חיילים ספרדים הכתירו בלעג את מרטין לותר לאפיפיור בבזיליקת פטרוס הקדוש. עם זאת, אדריאנוס השישי, אדריאנוס המפורסם מאוטרכט, שהיה גם גרמני, כמו הקיסר קרל החמישי, היה סובלני וסובלני עם רעיונותיו, רעיונות שהבעירו את הנצרות ואירופה חדלה להיות מה שהייתה.

הוא לא הבין את האמנות, הקתדרלות המופלאות ואת הלהיטות שהיתה לכנסייה לבנות את עיר האלוהים. בהיותו אוגוסטיני, הוא לא הבין את הפטרון שלו, הבישוף של היפו, וגם לא את היוונים.

  הנוסחה שלו התבססה על הכתיבה התמציתית. הוא היה פונדמנטליסט אשר, אויב המלחמה והדגל בשלום, גרם לעידן המלחמתי שאיתו החל העידן המודרני עם מלחמות פלנדריה, האפיפיור, פרנסיסקו הראשון ואנריקה השמיני.

הוא לא טעה בתיאוריה שלו לגבי פינוקים, תשמישי קדושה, עלייה לרגל וסקרמנטים, שינוי תוכן, עלייה לרגל. הוא התעלם מנצרות שהייתה קשורה למיתולוגיה הסינקרטיסטית והקדם-נוצרית העתיקה שמשיח, המשיח שהוא כל כך אהב, בא לגאול.

העצים, כמו שאמרתי, לא נתנו לו לראות את היער. הוא דמות קודרת מלאת סתירות: סגפן ושתיין, שעם התיאוריה שלו על הצדקה מאמונה, הפך לליברטיני. הוא לא טעה בהמלצתו על ביטול הרווקות (הוא התחתן עם נזירה אוגוסטינית לשעבר קטלינה בורה שאיתה נולדו לו שישה ילדים) הוא הכריז על עצמו כרך לב ובסופו של דבר היה אלים.

נלחם עם חבריו כמו מלכטון, הנזיר השוויצרי לשעבר צוינגלי, איתו ניהל מריבות עידנים כשצוינגלי צחק מהתיאולוגיה שלו על הסעודה, זרק את מרטין בפרצוף: "הלותרנים רוצים לאכול את אלוהים ולשתות את דמו, אתה קניבליסט , לשון הרע שטנית. עם ארסמוס מרוטרדם הוא התנגש. כי הוא אמר שהוא אנין טעם, הומניסט, ובזכות ארסמוס הוא הצליח לתרגם את הבשורה היוונית לגרמנית. החברות התנתקה וההומניסט הפלמי ויתר על תביעתו של לותר לוותר על נדריו (אראסמוס היה גם נזיר) ונשאר בכנסייה הקתולית.

לותר גרם לי לאהוב אורתודוקסיה. אני מעדיף את אמונתו של איש הפחם. אל תיגע בזה יותר, ככה זה הוורד ואני קורא לעצמי אלטנה לפי המשפט של תומס אקווינס "credo quia absurdum".

כל הרפורמות מסתיימות רע. שבתאי טורף את ילדיו; זה קרה עם הפילוג האנגלי של הנרי השמיני ואכזריותו שהפכו אותו לכחול הזקן. או המהפכנים של הוונדום ב-1789. אל תיגע בזה יותר. Credo quia absurdum.

המלך הזמני והמלך הרוחני, לוותיקן עם האפיפיור הזה יש יותר מהראשון מהשני, אבל האפיפיורים באים והולכים. העניין שלהם הוא לעבור ורבים מהם שוכחים את ההכרזה שהם צריכים לשמוע בהכתרתם האפיפית. Pater sancte sic transit gloria mundi. כך עובר תהילת העולם.

  הקטע שלנו הוא לבלות משהו שבו ערב חג המולד הזה, ברגוליו וכל הלקאים שלו מ-COPE חייבים להיות צבאיים. הם הניחו בצד את התיאוריה המיסטית הגדולה בין חומר לתאונה. ההורים באים והולכים. הם התאונה.

המשיח הוא החומר, הוא בהיסטוריה. אני מסכים עם הכופר הגרמני בעניין. המילה שלו לא תעבור. אבל ללותר הייתה הרבה התלהבות דיונים והוא חסר את הענווה של הנוצרי שצולל בים של ידועים ונאחז בשולחן האמונה כדי להציל את עצמו מספינה טרופה.

אני גם לא מגנה את לותר או מנודה אותו. אני חושב שהוא פעל בתום לב, אבל היה חסר לו פרספקטיבה וביקורת עצמית. יש כמרים מאוד יהירים המאמינים שהם מחזיקים באמת. כאשר לותר סימן את 95 התזות שלו לדלתות קתדרלת ויטנברג, הוא שתה יותר מדי. הביוגרפים שלו אומרים שהוא פגע במזלג והרבה

 

LO QUE NO SUPO VER LUTERO

 

Hoy es Nochebuena noche de gaita pandero porque Jesús ha nacido. Es el Dios verdadero. Yo velo mis armas enfrascado en la vida de un personaje que siempre me fascinó: Martin Lutero. He vivido en Inglaterra país en gran medida protestante donde me encontré con personajes de mucho mejor lámina moral que en la católica España y entiendo algunos aspectos de la moralidad luterana: su rechazo de la pompa y el fasto. Propugnando un cristianismo _{no frills} Quería unas iglesias a palo seco sin altares sin santos en la hornacina y sobre todo en su acrimonia contra el papado.

 En vista de como andan las cosas en la iglesia católica dirigida por Bergoglio creo que lleva razón. El actual pontífice se asemeja muy bien como político intrigante y demoledor de la tradición a los papas de Roma en la época de este agustino rebelde que dio a su pesar en rebelde: León X y Clemente VII eran dos señores de la guerra. Este último pontificaba en 1527 cuando el Saco de Roma.

Algunos soldados españoles en son de mofa coronaron papa en la basílica de San Pedro a Martin Lutero. Sin embargo, Adriano VI el famoso Adriano de Utrecht que era también alemán al igual que el emperador Carlos V fueron lenibles y tolerantes con sus ideas, unas ideas que incendiaron a la cristiandad y Europa dejaron de ser las que habían sido.

No entendía el arte, las maravillosas catedrales y el afán que tuvo la Iglesia de construir la ciudad de Dios. Siendo agustino no entendió a su patrón el obispo de Hipona ni a los griegos.

 Su fórmula se basaba en la escueta escritura. Era un fundamentalista que enemigo de la guerra y propugnando la paz causó el tiempo bélico con que arranca la edad moderna con las guerras de Flandes, el papado, Francisco I y Enrique VIII.

Él no marraba en su teoría sobre las indulgencias, las reliquias, las peregrinaciones y los sacramentos, la transustanciación, peregrinaciones. Se desentendió de un cristianismo que conectaba con la antigua mitología sincretista y precristiana que Cristo, el cristo que él tanto amaba, vino a redimir.

Los árboles ya digo no le dejaron ver el bosque. es un personaje adusto lleno de contradicciones: ascético y bebedor que con su teoría sobre la Justificación por la fe dio en libertino. No erraba en su recomendación sobre la abolición del celibato (se casó con una ex monja agustina Catalina Bora con la cual tuvo seis hijos) se proclamaba manso de corazón y remató en violento.

Riñendo con sus amigos como Melachton, el ex fraile suizo Zwinglio con el cual tuvo peleas que hicieron época cuando Zwinglio se reía de su teología sobre la Cena echándole en cara a Martin: “los luteranos queréis comer a Dios y beber su sangre, sois unos antropófagos, diabólica calumnia. Con Erasmo de Rotterdam chocó. porque decía que era un sibarita, un humanista, y gracias a Erasmo pudo verter el evangelio griego al alemán. Rompieron las amistades y el humanista flamenco renunció a la exhortación de Lutero a renuncias a sus votos (Erasmo era fraile también) y se quedó en la iglesia católica.

Lutero me ha hecho amar la ortodoxia. Yo prefiero la fe del carbonero. No la toquéis más que así es la rosa y me llamo a altana bajo la sentencia de Tomás de Aquino “credo quia absurdum”.

Todas las reformas acaban de mala manera. Saturno devora a sus hijos; ocurrió con el cisma inglés de Enrique VIII y sus crueldades que lo convirtieron en Barba Azul. O los revolucionarios de la Vendome en 1789. No la toquéis más. Credo quia absurdum.

El rey temporal y el rey espiritual, el Vaticano con este Pontífice tiene más de lo primero que de lo segundo, pero los papas vienen y van. Lo suyo es pasar y muchos de ellos olvidan la proclama que han de escuchar en su coronación pontifical. Pater sancte sic transit gloria mundi. Así pasa la gloria del mundo.

 Lo nuestro es pasar algo en lo cual esta Nochebuena debe militar Bergoglio y todos sus lacayos de la COPE. Han dado de lado la gran teoría mística entre sustancia y accidente. Los papas vienen y van. Son el accidente.

Cristo es la sustancia, está en la historia. Coincido en eso con el heresiarca alemán. Su palabra no pasará. Pero a Lutero le sobró entusiasmo debelador y le faltó la humildad del cristiano que se ve sumido en un mar de incógnitas y se agarra a la tabla de la fe para salvarse del naufragio.

Tampoco condeno yo a Lutero ni lo excomulgo. Creo que obraba de buena fe, pero le faltó perspectiva y autocritica. Hay curas muy soberbios que se creen en posesión de la verdad. Cuando clavó Lutero sus 95 tesis a las puertas de la catedral de Wittemberg había bebido más de la cuenta. Dicen sus biógrafos que le daba al trinquen y por su paladar pasó mucha cerveza. Soplen y marchen que hoy es Nochebuena.

24/12/2022

 שיר הקלנדה

בבוקר ה-24 בדצמבר, בכל כנסיות האקומן של העולם הידוע, הן במזרח והן במערב, היה דיאקון עולה על האמבו ומשמיע את הבתים הנפלאים בטון גבוה של הקלנדה מגנום גאודיום nuntio vobis. .

שרתי אותו גם בסמינר סגוביה. בלטינית.

Ecce, התרגום לספרדית:

"בשנת 5119 לבריאת העולם כשאלוהים ברא את השמים והארץ.

בשנת 2759 לאחר המבול

בשנת 2015 להולדת אברהם

בשנת 1510 כאשר עם ישראל יצא ממצרים

בשנת 1032 משיחת דוד המלך למלך ישראל

בשבוע ה-65 לנבואת דניאל

בשנת האולימפיאדה 194

בשנת 752 אב urbe condita של יסוד רומא

בשנה ה-42 לאימפריה של אוקטביו אוגוסטו, בזמן שכל העולם היה רגוע, ישוע המשיח, האל הנצחי, בנו של האב, רוצה לבקר את העולם עם ביאת הרחמים שלו, שהוגה על ידי רוח הקודש במרים הבתולה, נולד בבית לחם ונעשה אדם לפי הבשר"

עם מזמור התהילה הזה, מדריך לשלום, סובלנות ורווחה, אני רוצה לברך את קוראיי בצרפת, גרמניה, רוסיה, הולנד, וייטנאם, הפיליפינים, אוקראינה, איראן, אלו שקוראים אותי ואלו ש אל תקראו אותי, אלה שלא מסכימים ולאלה שמסכימים איתי:

שלום עלי אדמות לבני רצון טוב

לבתי הלן פארה יו ואמה סוזן מארי יו המתגוררות בבישופ סטורפורד בריטניה עם הוריה המנוחים גרהם מארי וכל בני משפחתי בדרכם אל הנצח. לנכדיי ולילדיי: אלמו, הנאר, אנטוניו, כריסטינה, מריו, לורה, קרלה, סופיה ופלאיו הקטן.

עבורם ולמען גאולת אשמתנו נולד ישוע

 SÅNG OM KALANEDA

På morgonen den 24 december, i alla kyrkor i den kända världens ekumen, både i öster och väster, skulle en diakon sätta upp amboen och tona de underbara stroferna i hög ton av calenda magnum gaudium nuntio vobis .

Jag sjöng den också på seminariet i Segovia. På latin.

Ecce, den spanska översättningen:

"År 5119 av världens skapelse när Gud skapade himmel och jord.

År 2759 efter syndafloden

År 2015 av Abrahams födelse

År 1510 när Israels folk lämnade Egypten

År 1032 smörjdes kung David till Israels monark

I den 65:e veckan av Daniels profetia

Året för Olympiaden 194

År 752 ab urbe condita av grundandet av Rom

Under det 42:a året av kejsardömet Octavio Augusto, medan hela världen var i frid, ville Jesus Kristus, evig Gud, Faderns Son, besöka världen med sin barmhärtiga ankomst, avlad av den helige Ande i Jungfru Maria, föddes i Betlehem och blev människa efter köttet"

Med denna härlighetshymn, en guide till fred, tolerans och välbefinnande, vill jag gratulera mina läsare i Frankrike, Tyskland, Ryssland, Nederländerna, Vietnam, Filippinerna, Ukraina, Iran, de som läser mig och de som läs inte mig, de som inte håller med och till de som håller med mig:

Fred på jorden åt människor av god vilja

Till min dotter Helen Parra Hugh och hennes mamma Suzanne Marie Hugh som bor i Bishops Storford UK med sina bortgångna föräldrar Graham Marie och alla mina familjemedlemmar på väg mot evigheten. Till mina barnbarn och mina barn: Almu, Henar, Antonio, Cristina, Mario, Laura, Carla, Sofia och lille Pelayo.

För dem och för återlösningen av vår skuld föddes Jesus

 KALANEDAN LAULU

Aamulla 24. joulukuuta kaikissa tunnetun maailman ekumeenin kirkoissa, sekä idässä että lännessä, diakoni nousi amboon ja toisti upeat säkeet korkealla calenda magnum gaudium nuntio vobis -sävyllä. .

Lauloin sen myös Segovian seminaarissa. latinaksi.

Ecce, espanjalainen käännös:

"Maailman luomisvuonna 5119, kun Jumala loi taivaan ja maan.

Vuonna 2759 tulvan jälkeen

Abrahamin syntymän vuonna 2015

Vuonna 1510, kun Israelin kansa lähti Egyptistä

Vuonna 1032 kuningas Daavidin voitelu Israelin hallitsijaksi

Danielin ennustuksen 65. viikolla

Olympiavuonna 194

Vuonna 752 ab urbe condita Rooman perustamisesta

Octavio Auguston valtakunnan 42. vuonna, kun koko maailma oli rauhassa, Jeesus Kristus, iankaikkinen Jumala, Isän Poika, halusi vierailla maailmassa armollisella tulemisellaan, sikoitettuna Pyhästä Hengestä Neitsyt Mariassa, syntyi Betlehemissä ja tuli ihmiseksi ruuan mukaan"

Tällä kirkkauden hymnillä, oppaalla rauhaan, suvaitsevaisuuteen ja hyvinvointiin, haluan onnitella lukijoitani Ranskassa, Saksassa, Venäjällä, Alankomaissa, Vietnamissa, Filippiineillä, Ukrainassa, Iranissa, niitä, jotka lukevat minua ja niitä, jotka älkää lukeko minua, ne jotka ovat eri mieltä Ja niille, jotka ovat kanssani samaa mieltä:

Rauha maan päällä hyväntahtoisille miehille

Tyttärelleni Helen Parra Hughille ja hänen äidilleen Suzanne Marie Hughille, jotka asuvat Bishops Storfordissa Isossa-Britanniassa edesmenneiden vanhempiensa Graham Marien ja kaikille perheenjäsenilleni matkalla ikuisuuteen. Lapsenlapsilleni ja lapsilleni: Almulle, Henarille, Antoniolle, Cristinalle, Mariolle, Lauralle, Carlalle, Sofialle ja pienelle Pelayolle.

Heitä varten ja meidän syyllisyytemme lunastukseksi Jeesus syntyi

 CHANSON DU KALANEDA

Le matin du 24 décembre, dans toutes les églises de l'œcumène du monde connu, tant en Orient qu'en Occident, un diacre montait sur l'ambon et entonnait les merveilleuses strophes sur un ton aigu de la calenda magnum gaudium nuntio vobis .

Je l'ai aussi chanté au séminaire de Ségovie. En latin.

Ecce, la traduction espagnole :

« En l'an 5119 de la création du monde, lorsque Dieu créa le ciel et la terre.

En l'an 2759 après le déluge

En l'an 2015 de la naissance d'Abraham

En 1510, lorsque le peuple d'Israël quitta l'Egypte

En 1032, l'onction du roi David comme monarque d'Israël

Dans la 65ème semaine de la prophétie de Daniel

L'année de l'Olympiade 194

En 752 ab urbe condita de la fondation de Rome

viande"

Par cet hymne de gloire, guide de paix, de tolérance et de bien-être, je voudrais féliciter mes lecteurs en France, en Allemagne, en Russie, aux Pays-Bas, au Vietnam, aux Philippines, en Ukraine, en Iran, ceux qui me lisent et ceux qui ne me lisez pas, ceux qui ne sont pas d'accord Et à ceux qui sont d'accord avec moi :

Paix sur terre aux hommes de bonne volonté

À ma fille Helen Parra Hugh et sa mère Suzanne Marie Hugh résidant à Bishops Storford au Royaume-Uni avec ses défunts parents Graham Marie et tous les membres de ma famille en route vers l'éternité. À mes petits-enfants et mes enfants : Almu, Henar, Antonio, Cristina, Mario, Laura, Carla, Sofía et le petit Pelayo.

Pour eux et pour la rédemption de notre culpabilité, Jésus est né

 LIED DER KALANEDA

Am Morgen des 24. Dezember würde in allen Kirchen der Ökumene der bekannten Welt, sowohl im Osten als auch im Westen, ein Diakon den Ambo besteigen und die wunderbaren Strophen in einem hohen Ton der Calenda magnum gaudium nuntio vobis anstimmen .

Ich habe es auch im Seminar von Segovia gesungen. In Latein.

Ecce, die spanische Übersetzung:

„Im Jahr 5119 der Erschaffung der Welt, als Gott Himmel und Erde schuf.

Im Jahr 2759 nach der Sintflut

Im Jahr 2015 der Geburt Abrahams

1510, als das Volk Israel Ägypten verließ

1032 die Salbung von König David zum Monarchen von Israel

In der 65. Woche von Daniels Prophezeiung

Im Jahr der Olympiade 194

752 eine urbe condita der Gründung Roms

Im 42. Jahr des Reiches von Octavio Augusto, während die ganze Welt in Frieden war, wollte Jesus Christus, ewiger Gott, Sohn des Vaters, die Welt mit seinem barmherzigen Kommen besuchen, empfangen vom Heiligen Geist in der Jungfrau Maria, wurde in Bethlehem geboren und wurde Mensch nach dem Fleisch“

Mit dieser Hymne des Ruhms, einem Leitfaden für Frieden, Toleranz und Wohlbefinden, möchte ich meinen Lesern in Frankreich, Deutschland, Russland, den Niederlanden, Vietnam, den Philippinen, der Ukraine und dem Iran gratulieren, denen, die mich lesen, und denen, die mich lesen Lest mich nicht, diejenigen, die anderer Meinung sind, und diejenigen, die mit mir übereinstimmen:

Friede auf Erden für Menschen guten Willens

An meine Tochter Helen Parra Hugh und ihre Mutter Suzanne Marie Hugh, die mit ihren verstorbenen Eltern Graham Marie und all meinen Familienmitgliedern auf ihrem Weg in die Ewigkeit in Bishops Storford UK leben. An meine Enkelkinder und meine Kinder: Almu, Henar, Antonio, Cristina, Mario, Laura, Carla, Sofía und die kleine Pelayo.

Für sie und zur Erlösung unserer Schuld wurde Jesus geboren

 SONG OF THE KALANEDA

On the morning of December 24, in all the churches of the ecumene of the known world, both in the East and in the West, a deacon would mount the ambo and intone the wonderful stanzas in a high tone of the calenda magnum gaudium nuntio vobis.

I also sang it at the Segovia seminary. In latin.

Ecce, the Spanish translation:

“In the year 5119 of the creation of the world when God made heaven and earth.

In the year 2759 after the flood

In the year 2015 of the birth of Abraham

In 1510 when the people of Israel left Egypt

In 1032 the anointing of King David as monarch of Israel

In the 65th week of Daniel's prophecy

In the year of the Olympiad 194

In 752 ab urbe condita of the foundation of Rome

In the 42nd year of the empire of Octavio Augusto, while the whole world was at peace, Jesus Christ, eternal God, Son of the Father, wanting to visit the world with his merciful coming, conceived by the Holy Spirit in the Virgin Mary, was born in Bethlehem and became man according to the meat"

With this hymn of glory, a guide to peace, tolerance and well-being, I would like to congratulate my readers in France, Germany, Russia, the Netherlands, Vietnam, the Philippines, Ukraine, Iran, those who read me and those who do not read me, those who disagree And to those who agree with me:

Peace on earth to men of good will

To my daughter Helen Parra Hugh and her mother Suzanne Marie Hugh residing in Bishops Storford UK with her late parents Graham Marie and all my family members on their way to eternity. To my grandchildren and my children: Almu, Henar, Antonio, Cristina, Mario, Laura, Carla, Sofía, and little Pelayo.

For them and for the redemption of our guilt Jesus was born

 ПЕСНЯ КАЛАНЕДА

Утром 24 декабря во всех храмах ойкумены известного мира, как на Востоке, так и на Западе, диакон поднимался на амвон и возглашал на высоком тоне чудесные строфы calenda magnum gaudium nuntio vobis. .

Я также пел ее в семинарии в Сеговии. На латыни.

Ecce, испанский перевод:

«В 5119 году от сотворения мира, когда Бог сотворил небо и землю.

В 2759 году после потопа

В 2015 году рождения Авраама

В 1510 году, когда народ Израиля покинул Египет

В 1032 году помазание царя Давида монархом Израиля.

На 65-й неделе пророчества Даниила

В год Олимпиады 194

В 752 г. ab urbe condita основания Рима

В 42-м году империи Октавио Августо, когда весь мир был в покое, Иисус Христос, вечный Бог, Сын Отца, желая посетить мир Своим милостивым пришествием, зачатый от Духа Святого в Деве Марии, родился в Вифлееме и стал человеком подобающе мясу"

Этим гимном славы, проводником к миру, терпимости и благополучию, я хотел бы поздравить своих читателей во Франции, Германии, России, Нидерландах, Вьетнаме, Филиппинах, Украине, Иране, тех, кто меня читает, и тех, кто Не читайте меня, несогласным И тем, кто со мной согласен:

Мир на земле людям доброй воли

Моей дочери Хелен Парра Хью и ее матери Сюзанне Мари Хью, проживающей в Бишопс-Сторфорд, Великобритания, со своими покойными родителями Грэмом Мари и всем членам моей семьи на пути к вечности. Моим внукам и детям: Альму, Хенару, Антонио, Кристине, Марио, Лауре, Карле, Софии и маленькому Пелайо.

Для них и для искупления нашей вины родился Иисус

 

CANTO DE LA KALANEDA

En la mañana del 24 de diciembre en todas las iglesias del Ecúmene del mundo conocido tanto en oriente como en occidente un diacono se subía al ambón y entonaba las estrofas maravillosas en tono alto de la calenda magnum gaudium nuntio vobis.

Yo también la canté en el seminario de Segovia. En latín.

Ecce, la traducción castellana:

“En el año 5119 de la creación del mundo cuando Dios hizo el cielo y la tierra.

En el año 2759 después del diluvio

En el año 2015 del nacimiento de Abraham

En el 1510 cuando el pueblo de Israel salió de Egipto

En el 1032 de la unción del rey David como monarca de Israel

En la semana 65 de la profecía de Daniel

En el año de la olimpiada 194

En el 752 ab urbe condita de la fundación de Roma

En el año 42 del imperio de Octavio Augusto estando en paz todo el orbe Jesucristo Dios eterno Hijo del Padre, queriendo visitar el mundo con su piadosa venida, concebido por el Espíritu Santo en la Virgen María, nació en Belén y se hizo hombre según la carne”

Con este himno de gloria, vademécum de paz tolerancia y bienandanza quisiera felicitar a mis lectores de Francia, Alemania, Rusia, Países Bajos, Vietnam, Filipinas, Ucrania, Irán a los que me leen y a los que no me leen, a los que discrepan y a los que están de acuerdo conmigo:

Paz en la tierra a los hombres de buena voluntad

A mi hija Helen Parra Hugh y a su madre Suzanne  Marie Hugh residentes en Bishops Storford Reino Unido con sus padres Graham Marie difuntos y a todos los miembros de mi familia en transita hacia la eternidad.  A mis nietos y a mis hijos: Almu, Henar, Antonio, Cristina, Mario, Laura, Carla, Sofía, y el pequeñín Pelayo.

Para ellos y para la redención de nuestra culpa Jesús ha nacido